Sözlükte “cezbeli, deli, divane” anlamına gelen meczûp, tasavvufta, Allah tarafından kendisine cezbedilmiş, yüce mertebelere erişmiş demektir. Allah’ın rızasını kazanan ve yakınlığına lâyık görülen, her türlü heva ve heves lekesinden temizlenen ve bu sayede manevi makam ve mertebelere ulaşan ermiş kimselere mezcûp adı verilmektedir.
Ancak bazı meczuplarda cezbe ve vecdin etkisiyle şathiyyat adı verilen İslâm’a aykırı sözler ortaya çıkabilmektedir. Söyledikleri sözler bazen abuk sabuk deli saçması gibidir.
Bir yanıt yazın